-11-

Pater Schillebeeckx gaf bisschop Beckers een stem die veel weerklank vond bij katholieken en andersdenkenden. De progressieven waren in de kerk de vaandeldragers en wie toen zou hebben voorspeld dat er nog eens een bisschop Simonis en een bisschop Gijsen de kerkelijke trom zouden roeren die zou zijn uitgelachen. Om de lezers te laten proeven van die zinderende vernieuwingssfeer uit die dagen citeer ik uit een artikel dat ik schreef in het jubileumnummer van de Bazuin van 18 november 1961. Het is een toekomstvisioen, een gesprek met de paus in het jaar 1971. De paus is in Amsterdam voor de herdenking van de Zouaven die een eeuw daarvoor terugkeerden van de strijd om het behoud van de kerkelijke staat. De paus is Hubertus de Eerste en zijn staatssecretaris is Dr. Hans Kung. Bij een kopje koffie hadden wij met de paus een interessant gesprek. 'Na uw troonsbestijging hebt U Rome in opschudding gebracht door het protocol drastisch te vereenvoudigen. U hebt diplomatieke en protocollaire barrières neergehaald. U reist in een eenvoudig kostuum, van pompeuze ontvangsten en statiebezoeken is geen sprake meer. Dit alles is zeker niet zonder verzet en protest tot stand gekomen?" De paus glimlacht en strijkt door zijn zwarte haar dat aan de slapen begint te grijzen. "De curiekardinalen en oudere prelaten hebben inderdaad een moeilijke tijd achter de rug. Velen hebben de veranderingen niet kunnen verwerken en zijn op rust gegaan. Zo komt het dat de curie en de Romeinse Congregaties zijn samengesteld uit vrij jeugdige krachten. Die hebben wij gerekruteerd uit alle delen van de wereld zodat het bestuur van de kerk nu veel gedifferentieerder is samengesteld en aangepast aan de wereldkerk van deze tijd". "Dus als wij goed begrijpen, Heilige Vader, heeft de decentralisatie zoals die op het tweede Vaticaans concilie door de bisschoppen werd gevraagd een andere vorm gekregen?" "Inderdaad. Door de curie en de congregaties drastisch in hun samenstelling te vernieuwen hebben wij een beweeglijk en zich snel aanpassend bestuursapparaat gekregen. Zijn er ergens moeilijkheden dan gaat een deskundige, afkomstig van het betreffende land en die de taal kent, ter plaatse contact opnemen met de bisschop. Ons inspirerend op de manier van werken van Paulus, de reizende apostel, hebben wij de persoonlijke zorg voor het wel en wee van de kerken weet in ere hersteld. Ondeskundig beoordelen, ontactische veroordelen kan op deze wijze voorkomen worden. " Zo hoopten wij in 1961 dat het in 1971 zou worden. In de werkelijkheid van dat jaar was Simonis benoemd en zat de benoeming van Gijsen al in de pen. Op 18 juli 1962 werd ik samen met dertien overgebleven jaargenoten priester gewijd. Op de priesterwijding volgde de eerste mis in Baarle-Hertog. Dat gebeurde op een dinsdag want op zondag moesten mijn broers werken in de bakkerij. Daar keken de andere wijdelingen maar vreemd tegenaan. Want zij vierden hun eremis op zondag in hun respectievelijke parochies. Na de eremis en een week vakantie in Baarle-Hertog ging ik weer naar het Albertinum voor het laatste jaar theologie en mijn eerste jaar als jonge pater. Ik was een prachtige fiets, een typemachine die ik nog altijd gebruik en vele boeken rijker geworden. De winter van 1962-1963 was een van de strengste van deze eeuw. Hij begon daags voor kerstmis. Dat weet ik zo goed omdat ik bij de zusters dominicanessen in Schiedam de diensten moest verzorgen. Ik logeerde op een zolderkamer en die was niet warm te stoken. Het was de winter die de zomer vooraf ging waarin het in onze kerkprovincie gonsde van de vernieuwing. Op het Albertinum stond de oudere garde van dominicaanse professoren in het gelid om de aanval op te vangen van de vernieuwers die in het buitenland andere theologische en bijbelse inzichten hadden opgedaan. Het starre geweld van de orthodoxie verdreef vele jonge belovende krachten uit de orde en de provincie. Maar ik was voorbestemd om in de pastorale praktijk te gaan werken en de dag kwam dat ik met mijn benoeming naar Venlo afreisde. Ik vertrok uit het Albertinum. zoals de meeste van mijn jaargenoten. Wij gingen uit elkaar, ieder zijn eigen toekomst tegemoet. Voor mij lag de toekomst in Venlo. Ik werk nu al 27 jaar in die stad van Noord-Limburg. Hier begin ik aan mijn opdracht de geschiedenis te schrijven van die jaren. Ik ga daarbij niet alleen af op mijn geheugen. Toen ik in Venlo arriveerde had ik een kleine zakagenda. Vanaf 1964 gebruik ik een succesagenda waarin ik alles noteer wat ik doen moet. Al die agenda's heb ik bewaard. Zo is het gemakkelijk om terug te vinden wat er in die jaren dag in dag uit gebeurde. Bovendien heb ik Keesings Archief van de jaren 1970 tot en met 1980. Dat is een kostbaar bezit. Zo toegerust kan ik aan het volgende hoofdstuk beginnen.

pater Schillebeeckx

(aarts)bisschop

Simonis

bisschop

Gijsen

bisschop

Bekkers

Pater

Hubert Gulickx

†13 -08-2004

Een Dominicaan

tussen het

Bronsgroen

Eikenhout